ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΥΔΡΑΣ: Ανοικτή επιστολή στον Πρωθυπουργό κο Γ. Παπανδρέου που επισκέπτεται το νησί μας.

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Ανοικτή επιστολή στον Πρωθυπουργό κο Γ. Παπανδρέου που επισκέπτεται το νησί μας.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Σε μια εποχή που οι συντάξεις και οι μισθοί μειώνονται, το μονοπώλιο των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών του Σαρωνικού αύξησε με την ανοχή του Υπουργείο Θαλάσσιων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, τον ναύλο κατά 6% και πιθανόν στα μέσα της τουριστικής σεζόν να έχουμε ακόμα μια αύξηση .
Εμείς οι κάτοικοι της Ύδρας διαμαρτυρόμαστε έντονα και ζητάμε από την κυβέρνηση να βάλει τέλος σε αυτή την ανεξέλεγκτη κατάσταση που είναι σε βάρος των κατοίκων και του τουρισμού.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ :

ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ ΚΑΤΑ 50% ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΣΑΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΜΕΣΟΝ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΤΑ “ΤΑΧΥΠΛΟΑ” ΜΕΣΑ
ΖΗΤΑΜΕ ΤΩΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΑΞΙΟΠΛΟΟΥ ΤΩΝ ΠΛΟΙΩΝ, ΓΙΑΤΙ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝ ΤΗΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΑΧΥΠΛΟΟΥ ( ΚΑΘΗΣΤΕΡΗΣΕΙΣ, ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΚΑΦΩΝ. Κ.Λ.Π )

     Γ. ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΚΑΙ   ΤΙΣ         ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΡΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΟΡΤΟ ΧΕΛΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ
          ΕΝΑΛΑΚΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΦΤΗΝΟΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ
          ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ
     Δ. ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΟΥ.ΙΣΟΔΥΝΑΜΟΥ.


Υ.Γ: Θεωρούμε ότι πρέπει όλοι οι Δήμοι του Σαρωνικού να αναλάβουν πρωτοβουλίες
για δημιουργία ανεξάρτητης εταιρίας λαϊκής βάσης και να πάρουν στα χέρια τους
το μεγάλο αυτό ζήτημα .


ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΥΔΡΑΣ
20/4/2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αργοπεθαίνει.....

Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " ι " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,
που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο,
που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει
στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

Πάμπλο Νερούντα

Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή, κόψ' τη φωνή σου, σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός, η σιωπή ειναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί, έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα, μου λέγαν:
«σώπα!».

Στο σχολείο μου κρύψανε την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε: «εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!»

Με φίλησε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
«Κοίτα μην πεις τίποτα, σσσ...σώπα!»

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.

Ο λόγος του μεγάλου, η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
«Τι σε νοιάζει εσένα;», μου λέγανε,
«θα βρεις το μπελά σου, σώπα!».

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
«Μη χώνεις τη μύτη σου παντού, κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα!»

Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά, και τα 'μαθα να σωπαίνουν,
η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική και ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή, που της έλεγε: «Σώπα».

Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες, με συμβουλεύανε:
«Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα!»
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμία ζηλευτή,
με τους γείτονες, μας ένωνε όμως, το «Σώπα!».

«Σώπα!» ο ένας, «σώπα!» ο άλλος, «σώπα!» οι επάνω, «σώπα!» οι κάτω,
«σώπα!» όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
«Σώπα!» οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας... Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του «Σώπα!». Και μαζευτήκαμε πολλοί,
μια πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή!

Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ εύκολα,μόνο με το «Σώπα!».
Μεγάλη τέχνη αυτό το «Σώπα»!

Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν' την να σωπάσει.Κόψ'την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.

Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απ' το βραχνά να μιλάς,
χωρίς να μιλάς να λες «έχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς»
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς!

Και δεν θα μιλάς,θα γίνεις φαφλατάς,θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.

Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ' την αμέσως.Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις. Κόψε τη γλώσσά σου.

Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα 'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο,
με έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει:
ΜΙΛΑ!

του Αζίζ Νεσίν ( Τούρκου ποιητή )

Σελίδες

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Ανοικτή επιστολή στον Πρωθυπουργό κο Γ. Παπανδρέου που επισκέπτεται το νησί μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αργοπεθαίνει.....