ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ 3ης ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΤΟΥ Ε.Π.ΑΤΤΙΚΗΣ 2007-2013.
Κύριοι,
Το παρακάτω κείμενο που σας παραδίδουμε είναι απόρροια της προσπάθειας δύο χρόνων των κατοίκων των νήσων του Πόρου,της Ύδρας και των Σπετσών, που με την συλλογή χιλιάδων υπογραφών των κατοίκων των, με συγκεντρώσεις ,αναφορές και αποφάσεις που έχουν σταλεί στον ημερήσιο τύπο, στα γραφεία των βουλευτών της περιφέρειας μας και επικεντρώνετε στην προσπάθεια και την ανάγκη μας να έχουμε επικοινωνία με το κεντρικό λιμάνι του Πειραιά , με πλοία ασφαλή , με φτηνό εισιτήριο, για όλη την διάρκεια του έτους .
Θεωρούμε αναγκαίο ότι θα πρέπει να κατοχυρωθεί νομοθετικά η θέσπιση του "μεταφορικού ισοδύναμου" με την σύσταση ενιαίου συγκοινωνιακού φορέα για όλα τα νησιά , όπως οφείλει η Ελληνική πολιτεία , σεβόμενη και κάνοντας πράξη το άρθρο 101 του Συντάγματος περί "νησιωτικότητας" και το δικαίωμα των Ευρωπαίων πολιτών περί αξιόπλοου-φτηνού-γρήγορου-τακτικού πλοίου σε όλη την ελεύθερη Ευρωπαϊκή επικράτεια.
Σας παρακαλούμε όπως ανοίξετε τους κωδικούς ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΙΜΟΤΗΤΑ και επίγειοι θαλάσσιοι οδοί μέσα από το ΕΣΠΑ για το κτίσιμο πλοίων με σκοπό την ανάπτυξη και βιωσιμότητα των νησιών μας.
Βέβαιοι ότι αντιλαμβάνεστε την αξία της διατήρησης και ανάπτυξης των μικρών νησιών της περιφέρειας , ελπίζουμε στην θετική αντιμετώπιση του αιτήματός μας.
Aκολουθούν 2.000 υπογραφές κατοίκων.
------------------------------------------------------------------------------------
προτείνεται:
- Η οργάνωση ενός συστήματος παροχής κοινωνικού αγαθού και όχι παραγωγή εμπορεύματος με σκοπό το κέρδος, με έμπρακτη εφαρμογή του συνταγματικού άρθρου 101, παρ. 4 για «τις νησιωτικές περιοχές».
- Ένα ολοκληρωμένο σύστημα παροχής των αναγκαίων υπηρεσιών που προϋποθέτει: τακτικές, προγραμματισμένες, γρήγορες και ασφαλείς συνδέσεις, δημόσιου χαρακτήρα εθνικό αερομεταφορέα (Ολυμπιακή) με συνεχή βελτίωση αεροπορικών υπηρεσιών για τα νησιά, ενθάρρυνση και ενίσχυση της χρησιμοποίησης και άλλων μέσων όπως υδροπλάνα, ελικόπτερα, κλπ για την κάλυψη ειδικών αναγκών. Αυτό το σύστημα των πολλαπλών και συμπληρωματικών μέσων απαιτεί ένα ενιαίο κέντρο επιτελικής διεύθυνσης, προγραμματισμού εποπτείας και ελέγχου.
- Διάθεση δημοσιονομικών πόρων, οι οποίοι σήμερα διατίθενται για την επιδότηση των λεγόμενων άγονων γραμμών - επιχορηγήσεων του αναπτυξιακού νόμου, που φτάνουν το 40% μιας επένδυσης και παροχή δυνατοτήτων χαμηλότοκου δανεισμού, ως τα τρία σημαντικά χρηματοδοτικά εργαλεία σε συνδυασμό με το ΕΣΠΑ.
- Δημιουργία ενός δημόσιου κοινωνικού φορέα παροχής ακτοπλοϊκών υπηρεσιών, υπεύθυνου για τη ναυπήγηση ή την αγορά πλοίων για την κάλυψη των άγονων γραμμών, την σύνδεση των νησιών μεταξύ τους και την ρύθμιση του συστήματος των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.
- Η συνύπαρξη του δημόσιου αυτού φορέα με ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες πρέπει να υπόκεινται σε ένα πλαίσιο αυστηρότατων κανόνων.
- Λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ακρίβειας των εισιτηρίων, όπως: η καθιέρωση της αρχής του «μεταφορικού ισοδύναμου», η ίση μεταχείριση πολιτών ανάμεσα στα νησιά και στην ηπειρωτική χώρα, «ελευθέρας» για τους φοιτητές των ανώτατων ιδρυμάτων στα νησιά, έκπτωση 50% έκπτωση για όλη την νεολαία.
- Θεσμοθέτηση Χάρτας με τα δικαιώματα των πολιτών-επιβατών-χρηστών των υπηρεσιών της ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας.
- Διασφάλιση με αποτελεσματικό τρόπο των συνθηκών ασφαλούς εργασίας και ικανοποιητική αμοιβή των ναυτικών, διαφύλαξη των κεκτημένων, συνεχής παρουσία της Επιθεώρησης Εργασίας.
- Εκσυγχρονισμός και ενίσχυση των υποδομών τόσο των λιμενικών, όσο και των υποδομών για τη σύνδεση των τελευταίων με τα οδικά και τα λοιπά δίκτυα. Το Ε.Σ.Π.Α. πρέπει να αξιοποιηθεί για την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου προγράμματος εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των υποδομών.
- Δημιουργία ενός Διεθνούς Ευρωπαϊκού Φόρουμ για κοινωνικά υπεύθυνες και οικολογικά συμβατές ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή, κόψ' τη φωνή σου, σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός, η σιωπή ειναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί, έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα, μου λέγαν:
«σώπα!».
Στο σχολείο μου κρύψανε την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε: «εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!»
Με φίλησε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
«Κοίτα μην πεις τίποτα, σσσ...σώπα!»
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου, η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
«Τι σε νοιάζει εσένα;», μου λέγανε,
«θα βρεις το μπελά σου, σώπα!».
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
«Μη χώνεις τη μύτη σου παντού, κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα!»
Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά, και τα 'μαθα να σωπαίνουν,
η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική και ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή, που της έλεγε: «Σώπα».
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες, με συμβουλεύανε:
«Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα!»
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμία ζηλευτή,
με τους γείτονες, μας ένωνε όμως, το «Σώπα!».
«Σώπα!» ο ένας, «σώπα!» ο άλλος, «σώπα!» οι επάνω, «σώπα!» οι κάτω,
«σώπα!» όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
«Σώπα!» οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας... Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του «Σώπα!». Και μαζευτήκαμε πολλοί,
μια πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ εύκολα,μόνο με το «Σώπα!».
Μεγάλη τέχνη αυτό το «Σώπα»!
Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν' την να σωπάσει.Κόψ'την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απ' το βραχνά να μιλάς,
χωρίς να μιλάς να λες «έχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς»
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς!
Και δεν θα μιλάς,θα γίνεις φαφλατάς,θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ' την αμέσως.Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις. Κόψε τη γλώσσά σου.
Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα 'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο,
με έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει:
ΜΙΛΑ!
του Αζίζ Νεσίν ( Τούρκου ποιητή )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου